Maand: mei 2023

Tijdens de jaarwisseling kijk je terug naar het jaar wat voorbij is en kijk je vooruit naar het jaar wat gaat komen. En ongetwijfeld denk je dan: “Dit wil ik anders aan gaan pakken, nu ga ik werken aan” Goede voornemens in welke vorm dan ook.
Nu er enige tijd is verstreken tussen het moment waarop je afscheid moest nemen van één van jouw dierbaren, wil je de moed proberen te vinden het leven weer wat op te pakken. Er even op uit gaan, contact opnemen met de mensen uit jouw vriendenkring. Misschien een nieuwe hobby vinden om zo weer mensen te ontmoeten die je nog niet kende. Gewoon weer onder de mensen zijn. Maar zo gewoon is dat niet.
Want om die eerste stap te zetten, valt nog niet mee. Je ziet er tegenaan om alleen ergens naar binnen te gaan, je in te moeten spannen om een gesprek te beginnen en gaande te houden. Je bent er van overtuigd dat mensen jouw verdriet kunnen zien en dat houd je tegen om jouw goede voornemens waar te maken.
En dat terwijl de mensen om jouw heen, ook hun goede voornemens hebben gemaakt. Voornemens waarin jij ongetwijfeld een plaats hebt. Want ook zij vinden het moeilijk om de eerste stap te zetten, naar jou toe te gaan. Want heb jij wel behoefte aan een bezoekje, een praatje, aan contact. Komen ze wel op een moment waarop het jou past? Vind je het fijn als ze komen? Want niemand wil jou tot last zijn.
Als we allemaal onze goede voornemens nu eens gewoon waar gaan maken, door te doen wat jouw gevoel je in geeft, zonder te lang na te denken want dat geeft weer twijfel!
Om dan samen te ervaren dat jouw bezoekje zeer welkom is en dat jij geniet van het gezelschap, omdat je jezelf mag zijn, geen rol hoeft te spelen, niet hoeft te praten maar ook stil te mogen zijn. Om zo de warmte van “het er voor elkaar zijn” te ervaren.
Als we samen de eerste stap zetten, en elkaar ergens in het midden ontmoeten, is de eerste stap wat kleiner, maken we het voor elkaar gemakkelijker om de goede voornemens om te zetten naar waardevolle momenten van bij elkaar zijn.

 

Op 1 maart was het “Nationale complimenten dag”, een dag waarop aandacht werd gevraag voor “het geven van een compliment” dat het fijn is een vriendelijke woord te horen. Maar ook om even stil te staan bij wat een compliment met jou doet en hoe je daar dan mee om gaat.

Als je daar dan eens even over nadenkt dan bekruipt jou het gevoel dat het eigenlijk wel heel bijzonder is dat je mensen moet attenderen op het geven van een compliment, een vriendelijk woord, positieve aandacht voor elkaar. Want zou dat niet vanzelfsprekend moeten zijn? Het is een kleine moeite, en geeft de ander het gevoel van waardering, van gezien worden.

Misschien zouden we in het verlengde hiervan eens een “Dag van rouw” moeten benoemen, want bemoediging geven aan iemand die een verlies heeft geleden, is voor veel mensen een stuk moeilijker! Het voelt als “beladen” want wat zeg je wel, en wat zeg je niet? Wat als diegene dan verdrietig wordt door jouw woorden? Onzekerheden die er niet zouden moeten zijn.

Een dag waarop je stil staat bij wat “verlies” met jou zou doen, maar vooral ook waar zou je dan behoefte aan hebben? Als je zelf geen verlies hebt meegemaakt is het moeilijk om je daarin te verplaatsen maar je kunt het proberen door er in ieder geval even over na te denken.

Ongetwijfeld kom je dan tot de conclusie dat je dan behoefte zou hebben aan persoonlijk aandacht van de mensen die dicht bij jou staan. En in welke vorm dat dat zou zijn, is minder belangrijk. Het gaat erom dat ze oprecht belangstelling voor jou hebben, jou niet ontlopen of stilletjes voorbijgaan. En dan kun je zelf aangeven waar je wel en niet over wilt praten, of je het verdriet wel of niet wilt laten zien, of je je gevoelens wel of niet wilt delen.

Met die gedachte kun je misschien proberen om contact te zoeken met diegenen die een verlies hebben geleden. Want als je open staat voor de ander, dan voel je waar hij of zij behoefte aan heeft. Dan spreek je van “mens tot mens” met elkaar met woorden die uit jouw hart komen, woorden met meer betekenis zijn nergens te vinden.

Betrokken woorden, oprechte aandacht, die net zoveel warmte geven als het geven van een compliment.

Tranen van toen, tranen van nu,

Er komt een moment dat je terug gaat naar de plaats waar je afscheid hebt genomen van één van jouw dierbaren, van iemand die dicht bij jou stond. Een kerkje, een crematorium, of een andere locatie.
Hoe lang het ook geleden is dat maakt niet uit, het is moeilijk om daar weer naar toe te gaan, om daar te zijn, omdat jouw herinneringen aan dat moment in alle hevigheid terug komen. Alleen de gedachte al maakt dat je verdrietig wordt.
Maar toch ga je, nu om afscheid te nemen van iemand die je misschien minder goed kende, maar die wel een bijzondere plaats in jouw leven had. En je neemt je voor om je eigen emoties niet de overhand te laten nemen, dat wil je niet laten gebeuren. Je neemt iemand mee omdat je er niet alleen wilt zijn, even wilt kunnen praten, je weet dat je die steun nodig bent.
Je hebt je jas nog niet uit of je voelt al dat dit moeilijk gaat worden en ook al wil je het niet je ziet weer voor je hoe het “toen” was. Je ziet je kinderen en kleinkinderen weer staan, vol verdriet. Je weet weer hoe je je toen voelde, en dat gevoel komt nu terug, je voelt hoe je hart krimp, je voelt de tranen branden.
Tijdens de plechtigheid vol mooie, liefdevolle woorden, dringen deze niet tot je door, je bent terug in het moment van toen. Het verdriet van toen en het verdriet van nu vermengen zich. De tranen houden zich niet langer tegen, en dat hoeft ook niet.
Want bij ieder afscheid komen ook alle andere momenten van afscheid terug, de tranen van nu zijn ook de tranen van toen, en zo heeft ieder naast het verdriet om diegene waar je nu afscheid van neemt ook verdriet om het afscheid wat is geweest.
Eenmaal weer thuis raak je dat gevoel niet zomaar weer kwijt… mocht je dan nog even met ons na willen praten over het afscheid van jouw dierbare, neem dan gerust contact op voor een nazorg gesprek. Om samen nog even terug te kijken, gedachten en gevoelens te delen.

We konden er niet om heen, we hebben weer Pasen gevierd. Naast de religieuze betekenis en vieringen werden we vooral ook overspoeld door kuikens, voorjaarsbloemen, paaseieren, en de kleur geel, of je dit nu wilt of niet.
Het hoort bij het voorjaar, het nieuwe leven, de natuur die zijn veerkracht laat zien in het ontluikende groen, het begin van een nieuwe levenscyclus. Maar ook een periode waarin we stil staan bij de altijd maar doorgaande beweging in het leven. Het ontstaan van het leven en de daaraan verbonden eindigheid, en alles daar tussen in en altijd weer keert dit terug…
Ook in onze levens en dat besef je maar des te meer als jou een groot verlies is overkomen. En misschien stoort het je, de vrolijke kleuren, het nieuwe jonge leven overal, terwijl jouw wereld nog donker en grauw is en je vervuld bent van het grote gemis in het leven en dit bijna niet kunt dragen, niet weet hoe je verder moet.
Maar misschien kun je ook troost vinden, in deze altijd maar doorgaande beweging waarin je, ondanks alles, toch weer wordt opgenomen. Je weet dat alles wat was weer terugkomt maar dan nu misschien op een andere manier, in een andere vorm. Dat het gevoel wat je nu hebt, ooit vervangen wordt door een ander, lichter gevoel waardoor het gemis misschien beter te dragen is, maar nooit zal verdwijnen.
Transformatie en metamorfose het hoort bij Pasen, het hoort bij het leven, en iedereen maakt het mee in welke vorm dan ook. Verlies en rouw, en alle gevoelens die daar uit voort kunnen komen. En ook al denk je dat je daar nooit mee om kunt gaan, er komt een moment dat je merkt dat je het wel lukt. Dat je over de grenzen van jouw verdriet verder kunt kijken naar de toekomst.
Je hebt de kracht om te leven weer gevonden, jezelf overwonnen en je gaat weer mee in de cyclus die oneindig lijkt, maar waarvan je weet dat deze eens doorbroken zal worden, ingehaald door de tijd…..
Mocht u daarover uw gedachten willen laten gaan dan zijn wij bereid om met u in gesprek te gaan om te praten over de mogelijkheden, voor als de tijd eens stil zal staan. Neemt u dan ook gerust contact op voor een oriënterend gesprek.
Team Haaksma & de Haan